tapşırılmaq — «Tapşırmaq»dan məch. Vəzifə tapşırılmaq. Siyahıların tutulması ona tapşırılmışdır. – Bütün kisələri aparanlara «qonşunla bölüşdürəcəksən» deyilib, möhkəm tapşırılırdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tapşırma — «Tapşırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vermək — f. 1. Bir şeyi öz əlindən çıxarıb başqasına ötürmək, təslim etmək, çatdırmaq; tapşırmaq. Pul vermək. Onu mənə ver. Hazır materialları redaktora verdim. Əldən ələ vermək. – Feldşerin verdiyi təmiz xalat ona çox gözəl yaraşırdı. M. Hüs.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ismarlamaq — f. 1. Tapşırmaq. Dəvənin dizini bağla, Allaha ismarla. (Ata. sözü). Rəhmətlik son nəfəsində əllərimi tutub dedi: – Gülcahan, Əşrəfi sənə, səni də Allaha ismarladım. . A. Ş.. Bir söz ismarlamış bəlkə yar eli; Nədən anlaşılmaz quşların dili? Ə. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tanxarmağ — (Yardımlı) tapşırmaq. – Tanxariəm də xeyri yoxdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
başlatmaq — icb. Başlamağa, girişməyə məcbur etmək və ya tapşırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buraxmaq — f. 1. Əlini açaraq əlindəki, yaxud əli və s. ilə tutduğu şeyin çıxmasına, düşməsinə, getməsinə imkan vermək, daha tutub saxlamamaq. İpin ucunu buraxmaq. Quşu əlindən buraxmaq. Tutub buraxmır. // Əlindən salmaq. <Məryəm> . . başını bir neçə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buyurtmaq — f. Sifariş etmək, hazırlamağı tapşırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
